Tweet
Türk Müziğinin Yasaklandığı Seneler.
Cumhuriyetten sonra batılılaşmak sevdasıyla, Türk Müziği önce okuldan kaldırılmış ve müzik derslerinde Türk Müziğinin öğretilmesi yasaklanmış. Bunu yapan Türkiye Milli Eğitim Bakanlığı… Arkasından, “İstanbul Belediye Konservatuarı” adını alan “Darülelhan” ın Türk Müziği bölümü 1926’da kapatılmış. Böylece Türk Müziği gençlere öğretilmediği gibi, öğretecek olan öğretmenlerin veya icra edecek olan sanatkarların yetişmesinin de önü kesilmiştir.
Buna karşılık, Batı Müziğini öğretecek öğretmenler yetiştirilmek üzere, 1924 yılı sonunda “ Musiki Muallim Mektebi” açılmıştır: 1925’te Avrupa’ya bu iş için on genç gönderilmiş, 1927’den sonra Anadolu’da şehir bandoları teşkil edilmiş; 1932’den sonra ise bütün Halkevlerinde batı çalgıları öğretilmiş, orkestralar, korolar kurulmuştur. Bir taraftan, bütün okullarda mandolin, mızıka, keman gibi batılı aletlerin öğrenilmesi mecbur kılınmıştır
Bu hazırlıklardan sonra yeni yetişen Batıcı genç müzikçilerin yazıp sahneye koydukları – Türk ve İran uluslarının kardeşliğini işleyen- “Özsoy”, daha sonra “Bayönder” ve “Taşbebek” operaları 1934 yılında temsil edilmiş; ancak fiyasko ile neticelenmiştir.
Bu başarısızlık üzerine, Batıya has namelere yer açmak için, Türk halkının kulağından ve hafızasından Türk Müziği alışkanlığını ve zevkini yok etmek, sevgisini gönlünden silmek gerektiğine karar verilmiş ve 3 Kasım 1934 günü, Türkiye Cumhuriyeti İçişleri Bakanlığının emriyle, o sırada sadece iki merkezden yayın yapan Türkiye Cumhuriyeti Ankara ve İstanbul radyolarında Türk Müziğinin çalınması yasak edilmiştir.
Üstad Ali Ulvi Kurucu Hatıralar-1 sayfa: 357- 358
Buna karşılık, Batı Müziğini öğretecek öğretmenler yetiştirilmek üzere, 1924 yılı sonunda “ Musiki Muallim Mektebi” açılmıştır: 1925’te Avrupa’ya bu iş için on genç gönderilmiş, 1927’den sonra Anadolu’da şehir bandoları teşkil edilmiş; 1932’den sonra ise bütün Halkevlerinde batı çalgıları öğretilmiş, orkestralar, korolar kurulmuştur. Bir taraftan, bütün okullarda mandolin, mızıka, keman gibi batılı aletlerin öğrenilmesi mecbur kılınmıştır
Bu hazırlıklardan sonra yeni yetişen Batıcı genç müzikçilerin yazıp sahneye koydukları – Türk ve İran uluslarının kardeşliğini işleyen- “Özsoy”, daha sonra “Bayönder” ve “Taşbebek” operaları 1934 yılında temsil edilmiş; ancak fiyasko ile neticelenmiştir.
Bu başarısızlık üzerine, Batıya has namelere yer açmak için, Türk halkının kulağından ve hafızasından Türk Müziği alışkanlığını ve zevkini yok etmek, sevgisini gönlünden silmek gerektiğine karar verilmiş ve 3 Kasım 1934 günü, Türkiye Cumhuriyeti İçişleri Bakanlığının emriyle, o sırada sadece iki merkezden yayın yapan Türkiye Cumhuriyeti Ankara ve İstanbul radyolarında Türk Müziğinin çalınması yasak edilmiştir.
Üstad Ali Ulvi Kurucu Hatıralar-1 sayfa: 357- 358
